علی صادقی سیاح - دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علوم و تحقیقات
داریوش رحیمی - مشاور آموزش و پرورش ، کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی
طیبه مختاری پژو - مشاور آموزش و پرورش ، لیسانس روانشناسی عمومی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی فراوانی معلولیتهای بینایی، شنوایی، ذهنی و حرکتی در مناطق پنجگانه ایران و مقایسه آن با آمار جهانی میباشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و با روش زمینه یابی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمام افراد با مشکلات بینایی، شنوایی، ذهنی، گفتاری و حرکتی ایران تشکیل میدهند. از روش خوشهای چند مرحلهای برای نمونهگیری استفاده شد. و برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه استفاده شده است. دادههای بدست آمده، از طریق آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد به طور متوسط 1/35 درصد از جمعیت کل ایران را افراد معلول تشکیل میدهد. در بین انواع معلولیتها، معلولان جسمی - حرکتی با 59/14 درصد بیشترین درصد جمعیت معلول کشور و بعدازآن به ترتیب کم توان ذهنی 32/82 اختلال درگفتاروزبان 13/45 اختلال شنوایی و ناشنوایی 9/79 اختلال بینایی و نابینایی 9/73 جمعیت معلول کشور را تشکیل میدهد با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش و پژوهشهای مشابه ، با جمع آوری اطلاعات جامع درباره عواقب این گونه معلولیتها، میتوان از یک بانک اطلاعاتی جامع و مدون برای ارائه خدمات مشاورهای جهت پیشگیری از معلولیتها برخوردار بود

کمتوان ذهنی، ناشنوایی، نابینایی، معلول جسمی- حرکتی، اختلال گفتار و زبان