نجمه عبدالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گروه معماری دانشگاه خوراسگان
حمید گلبن - عضو هیات علمی دانشگاه هنر اصفهان

محیط زیست و درمتن آن ساختمان ازابداعات و دست ساخته های بدیع و همیشگی انسان درفرهنگ وتمدن بوده و اهمیت و ضرورت توجه به شرایط اقلیمی درطراحی و ساخت کلیه ساختمان ها به خصوص ساختمانهایی که بطور مستقیم مورداستفاده انسان قرار میگیرند مسکونی برای انسان ثابت شده است پژوهشهایی که درزمینه معماری پایدار به عمل آمده است نشان میدهد که معماری بومی شهرهای سنتی خاورمیانه درهماهنگی و انطباق قابل ملاحظه ای با ویژگیهای زیست محیطی سرزمین خود بوده اند درکشور پهناوری چون ایران که قسمت اعظم آن باتوجه به تقسیم بندی کوپن درمنطقه گرم وخشک قرارگرفته است تمهیدات ویژه ای می طلبد تافضای مسکن مطلوب و قابل زیست باشد سابقه کهن معماری ایران مجموعه ای بزرگ ازمعیارها و روشهای ساخت و ساز و طراحی کالبدی بومی را بوجود آورده که متناسب با متغیرهای جغرافیایی فرهنگی و معیشتی شکل گرفته اند معماری بومی مناطق مختلف کشور درسازگاری با اقلیم سخت منطقه خود به راهکارهای بسیارمناسب رسیده است که شناخت آنها راه گشای رسیدن به الگوهای مناسبی درفضاهای معماری جدید است مقاله حاضر برآن است تا درجهت شناسایی و معرفی الگوهای پایدارمعماری بومی ایران به تحقیق و بررسی پیرامون ضرورت توجه به شرایط اقلیم گرم وخشک درطراحی و ساخت ساختمانهایی که درراستای اصول معماری پایدار عمل می کرده است بپردازد روش بررسی یافته ها دراین پژوهش به صورت کیفی می باشد و نوع تحقیق نیز توصیفی - تحلیلی است

اقلیم ، معماری پایدار ، اقلیم گرم و خشک ، معماری بومی ایران