لیلی اسمعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
شهپر اسمعیلی - کارشناسی ارشد معماری اسلامی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز

معماران طراحان محیط و طراحان شهری محیط را باهدف تامین فرضتهایی برای تعاملات اجتماعی طراحی می کنند اهمیت مسئله ی رابطه ی تنگاتنگ تعامل اجتماعی و دلبستگی مردم بامحیطهای اجتماعی و ساخته شده زمینه ساز پژوهش درخصوص چگونگی تاثیر عناصر و اجزای معماری دراین موضوع گردید ازعناصرمعماری بطور مشخص پله پنجره دیوار در کف سقف و ازاین قبیل می باشد که بخشی ازالگوهای فضایی را شامل میشود که درشکل دهی مضمون بخشی و ایجادحالت نقش ایفا می کنند ازسنگ فرش گرفته تا مشبکدیوار یا سکو و صفه های بیرون زده ازکف یا سطوح مختلف با پنجره و درگاه و روزن همه و همه ازتشخص و استقلال برخوردارند و درتعریف و تمایز فضاهای اجتماع پذیر و اجتماع گریز نقشی بارز دارند بدین گونه که میتوانند به برقراری روابط اجتماعی مثبت و سازنده دربین بهره برداران دامن زده و فرصتهای تعاملات بین فردی و فرافردی را افزایش دهند عناصرثابت نیمه ثابت و پویای کالبدی وهمچنین موقعیت فضا درسازمان فضایی کل بنا درتمایل به تعامل و حضور بیشتردرفضا تاثیرگذارند این پژوهش با مطالعه ی موردی برروی فضاهای عمومی خوابگاه دختران کوی دانشگاه تهران به شیوه ی غیرمداخله گر ازطریق مشاهده ی ساده یعنی حضور درمحل تعقیب بهره برداران فضا و ثبت مستقیم رفتارهای انجام گرفته درفضاهای عمومی اعم ازفضاهای درونی و بیرونی تدوین گردید ویافته ها منجر به ایجاددسته بندی ازعناصر و اجزای تشکیل دهنده ی فضاهای اجتماع پذیر و اجتماع گریز شدند

اجتماع گریزی ، اجتماع پذیری ، پله ، دیوار ، عناصرطبیعی ، محوطه