جایگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه ریزی روستایی با تاکید بر رویکردفرهنگی،اجتماعی

توسعه فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاها با برنامه چهارم توسعه کشور آغاز شده ، لذا نیاز است در این زمینه بابرنامه ریزی های مناسب ، بتوان در یک فرصت زمانی مشخص، فاصله عمیق دیجیتالی بین شهر و روستا از یک سوی و بین روستا و جهان اطلاعات از سویی دیگر را کاهش داد. امروزه این فرآیند اطلاعاتى است که شیوه جدیدى از توسعه را معرفى مى کند و ویژگى اصلى آن عبارت است از پدیدار شدن فرآیند اطلاعات به عنوان هسته فعالیتى بنیادى که اثربخشى و بهره ورى تمامى فرآیندهاى فرآورى، پخش و مدیریت را تعیین مى کند در صورتیکه اگر تاخیر بیشتری در این زمینه صورت گیرد و به توسعه فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاها توجه جدی نشود مشکلاتی برای روستاها بوجود خواهد آمد که شاید جبران آن آسان نباشد. عوارض عدم گسترش فناوری های اطلاعات و ارتباطات در روستاهای بسیار زیاد می باشند. بنابراین نقش فناوری های اطلاعات و ارتباطات در توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در روستاها می تواند اهمیت بسیار زیادی در شکوفایی جامعه و ارتقاء موقعیت روستائیان داشته باشد. اجرای عدالت اجتماعی در عصر حاضر بدون استفاده از تکنولوژی امکان پذیر نمی باشد.اما ویژگی ها، نیازها، علائق و اولویت های جوامع روستایی موضوعی است که در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات کمتر به آنها توجه شده است. پذیرش و استفاده از هر فناوری، مساله ای چندبعدی است که نیازمند توجه به جنبه های مختلف روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در افراد و جامعه است و این امر بدون استفاده از مبانی نظری رشته ها و حوزه های گوناگونعلوم ، موفقیت برنامه های فناوری اطلاعات و ارتباطات را با مشکل مواجه می سازد. از این رو لازم است دست اندرکاران و برنامه ریزان حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات با آگاهی کامل از نظریه ها و مدل های مطرح در این حوزه، بنا به مقتضیات و شرایط سازمان و جامعه خود از این نظریه ها برای تسهیل و تسریع توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده نمایند تا پروژه های فناوری اطلاعات و ارتباطات با موفقیت قرین گردند و سرمایه گذاری های انجام شده در این زمینه به نتایج مطلوب منتهی گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات وارتباطات ، برنامه ریزی ، رویکرد فرهنگی اجتماعی