سارا باختری - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید باهنر کرمان
غلامرضا خواجویی نژاد - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه شهید باهنر کرمان
قاسم محمدی نژاد - دانشیار، پژوهشکده باغبانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان

به منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری در مرحله گلدهی و محلولپاشی توسط اسپرمیدین بر میزان بوته میری، عملکرد دانه و اسانس توده‏های مختلف زیره سبز آزمایشی بصورت طرح کرت های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 1393 – 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در دو سطح بعنوان فاکتور اصلی، محلولپاشی توسط اسپرمیدین در 3 سطح بعنوان فاکتور فرعی و اکوتیپ زیره در 3 سطح بعنوان فاکتور فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که قطع آبیاری منجر به کاهش معنی دار بیماری بوته میری زیره سبز شد. عملکرد دانه و درصد و عملکرد اسانس تحت تاثیر معنی دار تیمارهای آبیاری و توده های مختلف زیره سبز قرار گرفت ولی محلولپاشی توسط اسپرمیدین تاثیر معنی داری بر این صفات نداشت. تیمار قطع آبیاری باعث افزایش درصد و کاهش عملکرد اسانس نسبت به شرایط آبیاری کامل شد. هر دو صفت درصد و عملکرد اسانس در توده های کرمان و خراسان بطور معنی داری بیشتر از توده اصفهان بود.

اسانس، بوته میری، تنش خشکی، گیاه دارویی