بی هنجاری در عرصه گردشگری (با تاکید بر نظریه آنومی امیل دورکیم)
عنوان مقاله: بی هنجاری در عرصه گردشگری (با تاکید بر نظریه آنومی امیل دورکیم)
شناسه ملی مقاله: NTGCE01_267
منتشر شده در اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک در سال 1394
شناسه ملی مقاله: NTGCE01_267
منتشر شده در اولین همایش ملی گردشگری، جغرافیا و محیط زیست پاک در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
مصطفی عزیزی مغیت - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
سیده رویا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
محمد تبریزی شهروی - رئیس کمیسیون اقتصاد ، سرمایه گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان
سیمین ساعتیان - کارشناسی ارشد زبان انگلیسی ، مدرس جهاد دانشگاهی
خلاصه مقاله:
مصطفی عزیزی مغیت - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
سیده رویا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
محمد تبریزی شهروی - رئیس کمیسیون اقتصاد ، سرمایه گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان
سیمین ساعتیان - کارشناسی ارشد زبان انگلیسی ، مدرس جهاد دانشگاهی
گردشگری به عنوان یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی در کنار بازخورد مثبت بر اقتصاد داخلی می توانداثرات منفی نیز به بار آورد . یکی از مهم ترین آسیب ها بی هنجاری است که از نظر امیل دورکیم در اینشرایط وجدان جمعی تضعیف می شود و معیار و الگوی رفتاری مناسبی برای راهنمایی فرد وجود نخواهدداشت. یک گردشگر وقتی وارد جامعه ای دیگر میشود که از نظر فرهنگی و اجتماعی با جامعه خود متفاوتاست دچار بی هنجاری می شود که این می تواند ناهنجاری های در جامعه میزبان بوجود آورد . مسئله بیهنجاری در عرصه گردشگری به عنوان بک معضل نیازمند رسیدگی و آسیب شناسی است که در صورتکوتاهی در بلند مدت علاوه بر جامعه ، منافع و توسعه صنعت گردشگری را هم تهدید خواهد کرد.
کلمات کلیدی: گردشگری ، آنومی ، بی هنجاری ، بزهکاری، توریسم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/384900/