راحله خنده رو - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی
امیر اسلامیه همدانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران، وکیل پایه یک دادگستری
سیده رویا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، وکیل پایه یک دادگستری
علی نیک بخش شرفشاده - دانشجوی دکترای حقوق نفت و گاز دانشگاه تهران

توسعه پایدارگردشگری، فرآیندی است که با کیفیت زندگی میزبانان، تأمین تقاضای بازدیدکنندگان و به همان نسبتبا حفاظت منابع محیط طبیعی و انسانی در ارتباط است. در رویکرد توسعه پایدار گردشگری با تاکید بر نقش کلیدینگرش ساکنان و گردشگران به منظور درک و ارزیاب ی مداوم عقاید، طرز فکر و تصورات آنان نسبت به توسعهگردشگری در مقصد، عمدتا از شاخص های ذ هنی استفاده شده و تلاش ها در جهت بسط این نوع شاخص ها بوده است.در تحقیق پیش رو به دنبال بررسی تاثیرات مثبت و منفی رفتارهای زیست محیطی بر توسعه گردشگری و همچنینتاثیر گردشگری بر حفظ محیط زیست و توسعه پایدار آن هستیم. نتایج تحقیق نشان می دهد فرایند توسعهگردشگری با تخریب منابع، نارضایتی جامعه گردشگران و نگرش منفی ساکنان محلی، از اصول و معیارهای توسعهپایدار گردشگری فاصله زیادی دارد و از الگویی ناپایدار پیروی می کند.

توسعه پایدارگردشگری، ارزیابی، منابع، جامعه میهمان و میزبان، محیط زیست، گردشگران