داود یحیایی
محمدرضا اسپهبد
سیدحسن میرعماد
محمدهادی توچه

برداشت بیش از حد آب فشار زیادی را به منابع آب زیرزمینی تحمیل نموده و در اکثر موارد با افت شدید سطح ایستایی در آبخانه های مختلف همراه است. این روند علاوه بر کاهش منابع آب زیرزمینی، عوارض نامطلوبی چون نشست زمین را دی پی دارد. یکی از راه های جلوگیری از این معضل، شناخت آبخانه ها و محل های تغذیه در آنها و تغذیه آبخانه ها از رواناب های سطحی است که عمدتاض سیلابی بوده و موجب بروز خسارات نیز می شوند. در سالیان اخیر سازه های آبخیزداری علاوه بر کنترل رسوب و رواناب با هدف تغذیه آبخانه ها ایجاد می شوند. در تحقیق حوزه گل رودبار شهمیرزاد، سعی شده با اطلاعات کافی از آبخانه ها و مشخص نمودن محل های تغذیه آنها و مدنظر قرار دادن منابعی که می توانند موجب آلودگی در آبخانه ها شوند به معرفی محل های مناسب سازه های وزنی پرداخته شود. در حوزه مورد مطالعه با بررسی زمین شناسی و منابع آب، دو آبخانه کارستی و یک آبخانه آبرفتی تشخیص داده شد و با لحاظ نمودن ژئومورفولوژی محل های تغذیه آبخانه مشخص گردید. توان تولید املاح محلول در هر یک از واحدهای سنگی مورد ارزیابی و آلودگی های زیستی وارد شده به آبخانه ها معین گردید. با بررسی هیدرولوژی، میزان رواناب در هر یک از واحدهای هیدرولوژیک حوزه تشخیص داده شد و در ادامه با بهره گیری از نقشه کاربردی اراضی موارد محدود کننده اجرا از نظر منبع وجود مستثنیات مشخص و در نهایت با در نظر گرفتن کلیه مسائل عنوان شده به معرفی سازه های آبخیزداری با هدف تغذیه آبخانه ها پرداخته شد.

آبخانه، سازه های ورزی، آبخیزداری، آبخانه کارستی، مستثنیات