فاطمه سوزنی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
مریم معینی فر - عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

زمین اصلی ترین عنصر در توسعه شهری است، از این رو، تنظیم و کنترل نحوه استفاده از آن، ه مچنین محاسبه نیاز واقعی شهر به زمین به منظور تأمین کاربری های مختلف در زمان حال، تعمیم و تطبیق ارقام و کمیت های به دست آمده به آینده به منظور حل مؤثر مشکل زمین و مسکن و رشد مناسب شهرها ضرورت دارد. تحولات اجتماعی جوامع موجب تغییر نقش و کارکرد شبکه شهری می شوند که بازتاب فضایی آنها در شهرها نمایان تر هستند. توسعه روزافزون جامعه شهری به دلایل مختلف منجر به ساخت و سازهای بدون برنامه ریزی و گسترش مهارنشدنی شهرها شده و تغییرات زیادی را در ساخت فضایی آنها به وجود آورده که نیازمند هدایت آگاهانه و طراحی فضای زیست مناسب برای شهرها است. در این میان، برنام هریزی و مدیریت کاربری های مختلف شهری با رعایت عدالت و پایداری شهری می تواند کمک شایانی به ساماندهی و توسعه منطقی شهرها نماید.روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است ، داده ها با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک موجود گردآوری و تجزیه و تحلیل شده است با استفاده از این روش ، در این مقاله نقش کاربری اراضی شهری در ساماندهی شهرها تبیین م یگردد. به همین منظور، مفاهیم کاربری اراضی شهری، ساماندهی،اهداف کاربری اراضی و رابطه آن با برنامه ریزی شهری برای درک بهتر موضوع تحقیق و هم چنین ارتباط آن با ساماندهی شهرها مورد بررسی قرار م یگیرند. نتایج تحقیق نشان می دهند که پایداری و توسعه پایدار شهرها در گرو توزیع متعادل و برنام هریزی کاربری های مختلف شهری و برآورده ساختن اهداف کاربری اراضی شهری در وضع موجود و نیز آینده شهرها است.

شهر، ساماندهی فضایی،کاربری اراضی شهری، برنامه ریزی، پایداری