بررسی اثر سورفکتانتهای مختلف در سنتز نانوسیال اکسید مس و تزریق آن به مغزه جهت بهبود عملکرد ازدیاد برداشت حرارتی
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: اولین همایش ملی توسعه میادین نفت و گاز
- کد COI اختصاصی: OGFD01_120
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 621
نویسندگان
کارشناسی ارشد مهندسی شیمی نانو ، دانشگاه شیراز، مرکز تخقیقات ازدیاد برداشت نفت
استاد دانشکده فناوریهای نوین، بخش نانو مهندسی شیمی، دانشگاه شیراز
استاد دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف
چکیده
بخش عظیمی از منابع نفتی جهان را که پراهمیتترین منبع تامینکننده انرژی بشر هستند، نفتهای سنگین تشکیل میدهند . با توجه به کمتر بودن توان تولید طبیعی مخازن نفت سنگین نسبت به مخازن نفت سبک، عموماً تولید از مخازن نفت سنگین با استفاده از روشهای حرارتی صورت میپذیرد. از طرفی فناوری نانو در این صنعت به یاری بشر آمده است و در فرآیندهای ازدیاد برداشت و ازجمله روشهای ازدیاد برداشت حرارتی مورد استفاده قرار میگیرد. نانو سیالات با افزایش هدایت حرارتی نقش موثری را در بهبود عملکرد روشهای ازدیاد برداشت حرارتی ایفا میکنند. نانو سیالات با پخش ذرات نانومتری در مخزن به منظور افزایش هدایت گرمایی مورد استفاده قرارمی- گیرند. این در حالی است که تهیه نانو سیال به روشهای گوناگونی از جمله به کارگیری سورفکتانت به عنوان عاملپایدارکننده انتقال حرارت صورت میپذیرد. در این مقاله چهار نوع سورفکتانت مختلف برای تهیه نانو سیال مورد استفاده قرار گرفته و عملکرد نوع سورفکتانت در افزایش هدایت حرارتی سنگ مخزن، بعد از تزریق نانو سیال به مغزه، بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که نانو سیال اکسید مس پایدار شده با مایع یونی بیشترین هدایت حرارتی 31 درصد و نانو سیال اکسید مس پایدار شده با PVP کمترین افزایش هدایت حرارتی را دارا هستندکلیدواژه ها
نانوسیال اکسید مس، ضریب هدایت حرارتی، نفت سنگین، ازدیاد برداشتمقالات مرتبط جدید
- مروری بر فرآیند حذف یون های سرب (II) از محلول های آبی به روش جذب سطحی با استفاده از نانولوله های کربنی
- بررسی تغییر ترشوندگی سطح ماسه سنگ در مجاورت با سوسپانسیون پایه آبی ذرات ژل
- مطالعه آزمایشگاهی برهمکنش آب-نفت در روش ترکیبی آب کم شور-ذرات ژل پیش ساخته
- مروری بر نانوسیالات و بررسی کاربرد های آنها
- روش های پیشرفته جداسازی آب از نفت خام
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.