طاهره جامکلو - دانشجو دکتری معماری دانشگاه علم وصنعت ایران
سیدباقر حسینی - عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
سیدعباس یزدانفر - عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران

بافت فرسوده شهری به عرصه هایی از محدوده قانونی شهرها اطلاق می شود که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره، تاسیسات، خدمات و زیر ساختهای شهری آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی، محیطی واقتصادی نازلی برخوردارند. این بافتها به دلیل فقر ساکنین ومالکین آنها امکان نوسازی خودبخودی را نداشته و نیز سرمایه گذراران انگیزه ای جهت سرمایه گذاری در آن را ندارند. هدف از انجام این مقاله یافتن ایده ای نو برای طراحی مسکن در بافت فرسوده واقع در محله اوین منطقه یک تهران میباشد. مطالعه و بررسی الگوهای رفتاری مردم در جهت پاسخگویی به نیازهایشان در چارچوب قوانین مد نظر می باشد و همچنین پیشنهاد طراح به منظور معرفی الگوهایی در طراحی مجتمع های مسکونی با رویکرد به حفظ معماری بومی منطقه، توجه به شکل و توپوگرافی زمین و طراحی واحدهای همسایگی با استفاده ازپتانسیلهای اکولوژیکی اوین مورد بررسی قرار می گیرد

نوسازی بافت فرسوده، طراحی زمینه گرا، حفظ هویت محله، طراحی مسکن، محله اوین