ارزیابی رویکردهای آیین نامه ای تخریب پیش رونده و بررسی مکانیزم های مختلف این خرابی سازه ای

یکی از انواع تخریب که در یک دههی اخیر توجه مهندسانی که مسئول طراحی پروژه های عمرانی بوده اند را به خود معطوف کرده است، تخریب پیشرونده 1 میباشد. در این خرابی، به علت تصادف یا حمله، تعدادی از المانهای سازه به طور ناگهانی خراب میشود و پس از آن تمام اعضای سازه در ادامهی خرابی همان یک المان شروع به خراب شدن میکند. در چند سال اخیر کمیتههای گوناگون به بررسی و بازبینی این مکانیزم ، پرداخته و استانداردهای خود را برای طراحی در برابر خرابی پیشرونده ارائه و ارتقا دادند. از جملهی این کمیتهها میتوان وزارت دفاع آمریکا 2ادارهی خدمات عمومی آمریکا 3 و استانداردهای اروپایی را نام برد. این در حالی است که در ایران هنوز آییننامهی منسجمی ارائه نشده و تنها در پیشنویس مبحث 21 از تعاریف کلی تخریب پیشرونده استفاده شده است و بسط این موضوع نیازمند توجه بیشتر به این حوزه می باشد. در این مقاله سعی شده تا به کمک آشنایی با استانداردهای مختلف و رویکردهای آییننامهای، بهترین دیدگاه از جهت کاهش خرابی پیشرونده در سازه- ی مورد نظر و راه مقابله با این عامل تخریب، شناسایی و معرفی گردد

کلیدواژه ها:

تخریب پیشرونده ، مکانیزم خرابی ، رویکرد آییننامهای