احمد محمدی دنیانی
زهرا شریعتی نیا
زاهد احمدی
فرامرز افشارطارمی

محاسبات شیمی کوانتومی روی برهمکنش های پیوند هیدروژنی بین هیدروکلروتیازید (یک داروی ضد فشار خون) و اتیلن گلیکول به عنوان یک حامل دارو توسط روش ۹۱ B3PW و مجموعه پایه استاندارد 6-31+G* انجام شدند. معلوم شد که کمپلکس 1 بسیار پایدارتر از پلکس ۲ است زیرا ΔE(H-bonding) تقریبا سه برابر در ۱ بزرگتر است. پیوندهای هیدروژنی تشکیل شده در هر دو کمپلکس برهمکنش های غیر خودبخودی هستند زیرا .ΔG(H-bonding) مثبت می باشند. مقادیر ΔH(H-bonding) منفی هستند که منعکس کننده رفتار گرمازای این .-H پیوند ها هستند

محاسبات شیمی کوانتومی ، پیوندهیدروژنی ، نانوذرات ، داروی ضدفشارخون