میرباقر زمزمی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا،دبیر گروه معماری اکوتک
اکبر مرادی جان آقا - دانشجوی کارشناسی شهر سازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب
موسی بایرامی - دانشجوی کارشناسی شهر سازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب

مطالعات پیشینه شهر های تاریخی ایران نشان میدهد ،که شکل گیری و نظام دهی آنها در جهت هماهنگی و تعادل بین محیط مصنوع ، طبعیت و نیازهای انسان بوده و کوشش مردان این مرز بوم با بهرگیری از قوانین طبیعی و شناخت ویژگیهای عناصر طبعیت از جمله آب نه تنها از جنبههای مادی حیات بخش است،بلکه از جنبه های معنوی نیز پاسخ مناسبی به عواطف و احساسات روحی آن بوده است مقاله حاظر به بررسی تاثیرآب و فضای استفاده از آن در خانه های سنتی می پردازد به این پرسش پاسخ میدهیم که آب چگونه با حضور خود در خانه آن را به مکان قدسی ارتقا میدهد.مسکن در دیدگاه ایرانی اسلامی مکان مقدسی است که در آن آسایش و آرامش ساکنان فراهم شود لذا در اولین مرحله ویژگی های -مسکن به عنوان یک مکان قدسی شناسایی و سپس نقش آب به عنصر حیاتی،مقدس ومعنا بخش در القای حس قدسی به مسکن در یک نمونه ازخانه های ایرانی تحلیل شده است.و در نتیجه گیری پس از بررسی و تحلیل الگوی برای استفاده از آب برای ارتقای کیفی و قدسی مسکن ارائهشده است آب در خانه های ایرانی در فرهنگ ایرانی اسلامی عنصر با ارزشی بوده است که در قلب خانه قرار داشته است و تمام فضاها در سطوح مختلف با آن در ارتباط بوده اند. دسترسی به آب، چرخه آن در خانه و خروج آن از خانه بر خلاف زندگی معاصر امروزی در خانه ها حائز اهمیت بوده است. آب نیز متقابلا تاثیر کالبدی بر خانه و سازمان فضایی آن داشته است که اصلی ترین تاثیر آن پائین کشیدن فضاهای خانه برای دسترسی به آب است.

اب مسکن معماری سنتی مکان مقدس