محمدعلی خانی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)

رهیافت بازآفرینی فرهنگ مبنا به کالبد - دیروز احترام می گذارد و ساختارهای نو را در همخوانی با ساختارهای دیروز، به این ترکیب می افزاید و محتوا و کارکردی را ارائه می دهد که روساخت آن جریان فرهنگی و اجتماعی، و زیرساخت آن، سازوکاری کام لا اقتصادی و پربازده است . در اینتحقیق از بازآفرینی فرهنگی به عنوان رویکر اساسی تحقیق استفاده شده است. در این رویکرد فرهنگ به عنوان یکی از سرمایه های اصلی شهر شناخته می شود. شهر تاریخی شیراز با برخورداری از بافت تاریخی و واجد ارزش و با دارا بودن پتانسیل های بسیار مناسب تاریخی و جاذبه های گردشگری، امکانات توسعه فراوانی دارد با این حال در اثر برخی سهل انکاریها، اهمال کاری ها، کم مهری ها، اقدامات بی ملحظه و نیز عدم توجه به روند فرسودگی، علی رغم وجود طرح های متعدد مشکلت بافت در سالهای اخیر افزایش یافته است و نیاز به احیای فعالانه بافت را ضروری نشان می دهد. روش مورد استفاده در این تحقیق تحلیلی توصیفی است و با اتکا به مرور پیشینه تحقیق از سویی، بررسی مربوط به اسناد تاریخی - شیراز و مطالعات، برداشت های میدانی از سوی دیگر به تحلیل مسئله پرداخته است. در این راستا با بررسی موشکافانه اسناد، بررسی محدودیت ها،پتانسیل ها و مطالعات گفته شده اقدام به تدوین چشم انداز، ارائه راهبردها، سیاست ها و اهداف شده است.

بازآفرینی فرهنگی ، بافت تاریخی ، بازآفرینی شهری ، رویکرد فرهنگ مبنا ، بافت تاریخی شیراز