ضرورت آیندهنگری حمل ونقلی در تغییرات طرحهای توسعه شهری

طرحهای جامع و تفصیلی به عنوان طرحهای توسعه شهری، نقشی اساسی در شهرسازی حال حاضر کشور ایران ایفا میکنند. این طرحها، اگرچه بسته به ضرورت میتوانند دچار تغییر شوند، اما احتیاط زیادی در فرایند تغییر آنها باید به عمل آید،چراکه تغییر این طرحها ممکن است از طریقتغییر تدریجی کاربریزمین، به تغییر الگوی تقاضای سفر و هزینههای سنگین حملونقلی بیانجامد.هدف این مقاله، بررسی اثر تصمیمگیریهای زیرساختی توسعه شهری در تغییر درازمدت هزینههای حملونقلی در یک شبکه شهری است. در این راستا، مقاله ابتدا برخی از مخاطرات اصلی پیشرو در تغییر طرحهای توسعه شهری را در سطح طرحهای تفصیلی بیان مینماید. تمرکز سفر، به عنوان یک نتیجه محتمل از این تغییرات، در ادامه مورد توجه قرار میگیرد، که در آن رشد درازمدت تقاضای سفر تنها بر روی یک یا چند ناحیه جاذب سفر از شبکه محدود میگردد. مقاله،یک مثال محاسباتی را برای ترسیم ابعاد هزینهای ایجاد تمرکز سفر در شبکه، ارائه میدهد. در این مثال، شبکه حملونقلی سوفالز، واقع در امریکای شمالی، با تقاضای رشدکننده در دو سناریوی رشد یکنواخت تقاضا و رشد متمرکز تقاضا در طی زمان درنظرگرفته میشود. نتایج نشان میدهد که با افزایش تقاضای سفر در شبکه تا سقف 50 درصد، هزینههای تحمیلشده در حالت رشد متمرکز به طرز چشمگیری افزایش مییابد. همچنین، افزایش 100 درصدی تقاضا نشان میدهد که در این شرایط، حتی احداث بیش از 20 پروژه زیرساختی حملونقلی نیز موثر واقع نشده و افزایش هزینهها همچنان 3 برابر بیشتر از رشد یکنواخت خواهد بود

کلیدواژه ها:

طرحهای توسعه شهری ، کاربریزمین ، تقاضای رشدکننده ، تمرکز سفر