کوروش مومنی - استادیاردانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول ایران
کوروش عطاریان - استادیاردانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول ایران
حسن بزاززاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه صنعتی جندی شاپوردزفول ایران

شیوه زندگی و فرهنگ یک قوم متاثر از محیط زندگی آنان است، این امر بی شک بر محل زندگی آن ها نیز اثر گذار است و یکی از مبانی اصلی شکل گیری معماری مسکونی بومی می باشد. از میان دو آیتم تاثیر گذار و تاثیر پذیر مذکور، فاکتور اقلیم و سلسله مراتب فضایی از اهمیت زیادی برخوردار هستند. مطالعه و تحلیل دقیق ارتباط میان این دو عامل می تواند راه گشای تدوین دقیق اصول طراحی مسکن بومی جدید متناسب با تغییر شیوه سکونت و حلقه مفقوده مسیر توسعه آن باشد. معماری مسکونی دوره قاجار علیرغم تنوعات بوجود آمده در آن، سلسله مراتب فضایی و آسایش اقلیمی را پاسخگو بود و در دزفول نیز این تنوع قابل رویت است و اقلیم گرم و نیمه مرطوب آن شرایط معماری این منطقه را متمایز کرده و شخصیت منحصر به فردی به آن بخشیده است. هدف این مقاله بررسی وجود رابطه میان آسایش اقلیمی و سلسله مراتب فضایی و ماهیت رابطه آن ها است. به این منظور خانه زرگر از دوره قاجار در شهر دزفول به عنوان نمونه موردی بررسی شد و تاثیر سلسله مراتب فضایی بر آسایش اقلیمی در این بنا مورد سنجش قرارگرفت. در انتها با بررسی و جمع بندی نتایج حاصل از محاسبات و تحلیل ها مشخص شد که عناصر سلسله مراتب به طور قابل وضوح بر آسایش اقلیمی (از منظر تابش مستقیم وارد بر فضا)تاثیرگذارند. روش تحقیق تاریخی، توصیفی و تحلیل محتوا است و روش تحلیل محتوا مورد کاوی و مطالعه میدانی و تاریخی است

سلسله مراتب فضایی ، آسایش اقلیمی ، خانه مسکونی ، قاجار ، دزفول