بررسی معیارهای اثرگذار بر شدت بیابانزایی (مطالعه موردی: منطقه بهاباد)

با توجه به مولفه های مورد بررسی نوع پژوهش کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی می باشد. جامعه آماری شهرستانبهاباد و منابع گردآوری اطلاعات مطالعه اسناد و مدارک، سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن، مطالعات و برداشت های میدانی میباشد. شاخص های مورد مطالعه در قالب 9 معیار و 36 شاخص بوده است. بررسی ها نشان می دهند که درجه حساسیت بیابان زایی از دیدگاه کیفیت اقلیم 44/3 درصد از مساحت منطقه در کلاس شدت بیابانزایی زیاد و از نظر معیار پوشش گیاهی 55 درصد در کلاس شدت بیابانزایی بسیار زیاد بوده است. نتایج بررسیها نشان داد که تجدید حیات پوشش گیاهی در منطقه بسیار مشکل می-باشد. در پارهای از مناطق نیز تجدید پوشش گیاهی با هزینه بسیار زیاد امکان پذیر است. بیش از 25 درصد دام مازاد در منطقهوجود دارد و قطع بوته ها و درختچه ها در منطقه زیاد است و گونه های مهاجم بیش از 20 درصد ترکیب گیاهی را تشکیل می-دهد. بر اساس معیار اقتصادی اجتماعی، کل عرصه در کلاس شدت کم و متوسط قرار گرفته بطوریکه دهستانهای آسفیج و بنستاندر کلاس شدت متوسط بیابان زایی و محدوده دهستان جلگه در کلاس شدت کم بیابان زایی قرار گرفته اند. به طور کلی با توجه به بررسیهای انجام شده بر اساس مدل IMDPA؛ 83/6 درصد از کل منطقه در کلاس شدت متوسط بیابان زایی و مابقی اراضی به وسعت 16/4 درصد از کل منطقه در کلاس شدت کم بیابانزایی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نوع و شدت بیابان زایی ، معیارها و شاخص های بیابان زایی ، مدل IMDPA ، منطقه بهاباد