جبران خسارت بزهدیده از منظر فقه و حقوق
- سال انتشار: 1393
- محل انتشار: اولین همایش ملی وکالت،اخلاق،فقه و حقوق
- کد COI اختصاصی: MAYBODLAW01_351
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 851
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم انسانی، گروه فقه و مباتی حقوق اسلامی
دکترا-عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، دانشکده علوم انسانی، گروه فقه و مبانی حقوق
چکیده
قانونگذاران در جوامع اسلامی به تبعیت از سیاست کیفری شارع، به دنبال حمایت از بزه دیده و جبران خسارتی که در نتیجهفعل شخص دیگری متحمل شده است بوده اند. این قواعد که به عنوان مبانی مسئولیت جبران خسارت و ضمان در فقه کاربرددارد گویای این مطلب هستند که با ورود خسارت به هر طریقی، حال با توجه به قاعده ی اتلاف یا تسبیب که با تلف کردنجان یا مال باشد، مستقیم باشد یا سبب و واسطه ای برای ورود خسارت باشد، دراجتماع سبب و مباشر باشد یا اجتماع اسبابباشد واین که بین این افراد چه کسی ضامن است. ورود خسارت و ضرر وارد کردن بر طبق قاعده لاضرر نباید وجود داشتهباشد و نیز ورود خسارت ممکن است از طریق فریب دادن یا تصرف کردن در مال غیر طبق قاعده ضمان ید باشد، که به هرطریقی این مال در دست قرار گرفته باشد و یا تعدی و تفریط در مال صورت گرفته باشد ضامن بودن آن را در پی دارد.جبران خسارت در جسم و جان با تدابیری از جمله پرداخت دیه و ارش تا حدودی از آلام بزه دیده را کاهش می دهد.مسئول جبران خسارت در درجه اول بر طبق اصل شخصی بودن مسئولیت و مجازات شخص بزهکار می باشد؛ اما در برخیموارد از جرایم و خسارات شارع مقدس استثنائاتی را قائل شده و برای جبران شدن خسارت بزه دیده، عاقله و بیت المالمسئول دانسته است. در قواعد مورد بررسی، تلاش شده علاوه بر نشان دادن نحوه ی ورود خسارت در قواعد یاد شدهچگونگی جبران شدن خسارت نیز از این قواعد را به دست آورد.کلیدواژه ها
بزهکار، جبران خسارت، اتلاف، تسبیب، لاضررمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.