محمد عمرانی منش - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز و استادیار و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز
سیدحسین افضلی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز و استادیار و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز
مجید نیازکار - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز و استادیار و دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز

مهمترین عامل تهدیدکننده ی پایداری پل هایی که در مسیر جریان های رودخانه ای قرار دارند، آبشستگی پایه های آنها می باشد. منشأ این آبشستگی های موضعی، فرسایشی است که در اثر جریان های گردابی در اطراف پایه های پل ایجاد می گردد. به دلیل پیچیده بودن مکانیزم جریان اطراف پایه پل، بدست آوردن یک رابطه تجربی کلی که بتواند تخمین درستی از عمق آبشستگی ارائه کند، حائزاهمیت می باشد. در این مقاله با استفاده از قابلیت های الگوریتم بهینه یابی جفت گیری زنبورهای عسل که از رفتار اجتماعی زنبورهای عسل الهام گرفته شده است، با استفاده از داده های میدانی، مدلی برای تخمین عمق آبشستگی موضعی پایه پل ارائه شده است. مقایسه نتایج حاصل از این مدل پیشنهادی با نتایج مربوط به پنج رابطه پرکاربرد دیگر نشان میدهد که رابطه جدید از دقت بیشتری برخورداراست.

آبشستگی موضعی، پایه پل، الگوریتم بهینه یابی جفت گیری زنبورهای عسل