اثر عمق پایاب بر حداکثر عمق آبشستگی در پایین دست سرریزهای پلکانی

علیرغم استهلاک انرژی بالای سرریزهای پلکانی، در پایین دست مقداری انرژی مستهلک نشده باقی می ماند که موجب فرسایش بستر و ایجاد حفره می گردد(چانسون 2000). از آنجایی که حفاظت کامل بستر رودخانه ها، پایین دست سازه های هیدرولیکی خصوصا سدها در مقابل این پدیده دارای هزینه های زیادی است. لذا لازم است با مطالعات آزمایشگاهی روی مدلهای فیزیکی و هیدرولیکی عوامل مختلف موثر بر این پدیده شناسایی و مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله اثر عمق پایاب بر حداکثر عمق آبشستگی در پایین دست سرریز پلکانی بررسی شده است. این مطالعات برای سه نوع دانه بندی مصالح بستر و دو نوع جریان روی سرریز پلکانی انجام شد. و همچنین مقدار حداکثر عمق آبشستگی، محل حداکثر عمق آبشستگی و طول حفره آبشستگی مشخص گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که حداکثر عمق آبشستگی در پایین دست سرریز پلکانی به شدت وابسته به عمق پایاب است و حداکثر عمق آبشستگی با کاهش عمق پایاب افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، سرریز پلکانی ، عمق پایاب ، استهلاک انرژی