کامیار اسماعیلی نصرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی
محمدرضا ذبیحی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
غلامعباس شکاری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

مقاله حاضر با هدف رابطه بهداشت روانی بر رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش تعدیل گری تعهد سازمانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 710 نفر کارکنان بانک ملی ایران در شهر مشهد می باشد. نمونه آماری شامل 250 نفر که به شیوه نمونه گیری طبقه ای برگزیده شد. در این تحقیق از پرسشنامه های استاندارد پرسشنامه بهداشت روان (GHQ) و پرسشنامه رضایت شغلی JDI اسمیت و پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و میر استفاده گردید. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونبا خ برای پرسشنامه بهداشت روان 8834/0 ، پرسشنامه رضایت شغلی 8637/0 و پرسشنامه تعهد سازمانی 8924/0 بدست آمد. نتایج حاصل از آزمون های آماری همبستگی و t ی مستقل و همچنین معادلات ساختاری نشان داد که، بین بهداشت روانی کارکنان و رضایت شغلی و ابعاد آن رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد. همچنین تعهد سازمانی کارکنان رابطه نقش بهداشت روانی بر رضایت شغلی و ابعاد آن را تعدیل می کند

بهداشت روانی ، رضایت شغلی ، تعهدسازمانی