حسین گرجی - آموزش و پرورش
مریم گرجی چالسباری - آموزش و پرورش

پایبندی به ارزشهای انسانی, شعار یا کمال مطلوب, در برنامه ریزی هر حزبی بشمار می آید؛ چه راهگشای عقده ها در روابط درون سازمانی دستگاههای اجرائی می باشد. تعهد در اجرای أحسن امور محوله به مدیران جزء و کارگزاران, خواهش مدیران کل است؛ و در نظام های اداری حال, از آن به وجدان کاری تعبیر شده است. با عنایت مدبرانه به ویژگی های این اصل تعریف شده در سازمانها, استنباط می شود که تعهد اخلاقی- مدیران کل, کارمند دون- , همان تمسک به سیره ی الگوهای اخلاق معرف در أدیان است. با گسترش روزانه ی تکنولوژی در همه ی عرصه ها, ناخودآگاه, این نیاز ملموس می گردد که نیروی انسانی دستگاهها, به موازات این پیشرفت, باید خویش را مزین به خصائص انسانی درخور این تغییر نماید. در صورت عدم هماهنگی, هدف مجموعه, نه تنها برآورده نمی شود, بلکه فاکتور نظم در دستگاه و به تبع آن اهداف دیگر دستگاههای مرتبط با خود را نیز دستخوش نابسامانی و تغییر در نیل به نتیجه می گرداند. در دیدگاه تئوریسین های جامعه شناسی, اشاعه ی فرهنگ صحیح تولید و مصرف بین آحاد یک نسل, از موضوع اقتصاد بالاتر است و چنانچه منظور, تحول اقتصادی باشد, باید در گام نخست, فرهنگ آن جامعه را بسوی درک آن میل داد. در این صورت, اقتصاد به موازات این تغییر, دچار تحول بنیادین می شود. در اسلام, الگوهائی وجود دارد که در صحنه ی اقتصاد, أخلاق و..., نماد تلاش, عزم و نجات جامعه بوده اند. و تاکنون نیز بر تارک زمان می درخشند. با نگاهی به نامه ی علی(ع) به مالک أشتر, به وضوح, رکن اتکاء به اصول اخلاقی- انسانی نمود یافته, و وی, تنها راه اجرای عدالت اقتصادی- اجتماعی را پایبندی به ارزشهای اسلامی- انسانی و تعهد کارگزاران در أدای دین خویش به رعیت می داند

مدیریت, أخلاق مداری اسلامی, إقتصاد, پیشرفت