سیدسجاد نادری - گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سردرود، دانشکده هنر و معماریف سردرود، ایران

این واقعیت را که قرار است بعد از بازسازی انسانها درون این خانه ها زندگی کنند را کاملاً فراموش می کنند و (این امر در کشورهای در حال توسعه فقط هدف صدق نمی کند) همین امر در کشورهای توسعه یافته مانند آمریکا و انگلستان و ژاپن در زمان جنگ جهانی اول هم وجود دارد ولی به دلیل توسعه تکنولوژی و زیبایی ساختمانها و نحوه اجرای زیبای این ساختمانها موجب شد که این مشکل خود را نشان نداده و این کمبود بعد از 30 سال خودرا در قاب سبک پست مدرن و دوری کردن معماری از حذف تزئینات را نشان می دهد. نحوه برخورد فعلی با این مشکل در دنیا با وجود آمدن تفکر پست مدرن و اهمیت دادن به هویت در طراحی تا حدی حل شده است ولی این مشکل همچنان در کشور عزیزمان ایران حل نشده باقی مانده است و ر طراحی های بعد از بحران ها هیچ توجهی به هویت و فرهنگ بومی نمی شود. مثلاً شهرهای جنگ زده ایران در طول جنگ تحمیلی ایران و عراق اهمیت دادن به هویت اصیل ایرانی و فرهنگ های بسیار غنی قوم های محلی ایران عزیزمان و اهمیت دادن به هویت در بازسازی بعد از بحران می تواند از اهمیت های این پروژه باشد و میخواهیم با درس گرفتن از گذشتگان و بررسی نوع رفتارهای آنها در مقابل بحران، از نوع رفتار آنها در مقابل این بحران هویت خود الگوبرداری کنیم. در حال حاضر به وجود آمدن بحران ها (جنگ) یکی از عوامل تأثیر گذار در مراحل شکل گیری معماری است و بی توجهی به این واقعیت موجب عقب ماندگی یک کشور می شود. ایجاد بحران ها نه تنها موجب تخریب فیزیکی یک کشور می شود بلکه موجب تخریب تمام قسمتهای یک کشور می شود از جمله فرهنگ، اقتصاد، نظام حاکم و ضعف مدیریتی نظام های حاکم و معماری نیز می شود. از این رو کشورهای آسیب دیده در معرض خطر افتادن در باتلاق بی هویتی هستند که این موضوع برای کشور عزیزمان نیز اتفاق افتاده است. در این تحقیق سعی شده است با بررسی و تحلیل دو کشور انگلستان و زاپن بعد از جنگ جهانی اول و در میان جنگ جهانی دوم نحوه برخورد دو کشور با یک بحران متفاوت و همچنین در اثر ورود به بحران (ژاپن) راهکارهای خروج از این بحران را بررسی کنیم.

بحران، بازسازی بعد از جنگ، روند بازسازی بعد از بحران، هویت، فرهنگ