استفاده از نشانگرPCR-RAPD در تفکیک ژنوتیپ های بومی پیاز ایرانی مقاوم و حساس به بیماری فوزاربومی پوسیدگی ریشه و طبق پیاز

در این بررسی، تغیین تنوع ژنتیکی ژنوتیپ پیاز ایرانی بعضا مقاوم و حساس به بیماری فوزاربومی پوسیدگی ریشه و طبق پیاز درمقایسه با دو ژنوتیپ خارجی با استفاده از نشانگر رپید (RAPD) صورت گرفته است. دراین راستا تعداد سیزده ژنوتیپ بومی پیاز ایرانی شامل ژنوتیپ های مقاوم کاشان، سفید قم، درچه اصفهان آذرشهر و ارقام حساس شامل: یزد، هرسین و متحمل شامل: یاسوج، نیشابور، بهبهان، پادوک، تگزاس، خمین، رامهرمز، صالح آباد در مقایسه با دو نوع ژنوتیپ خارجی شامل تگزاس ارلی گرانو و یلو سوئیت اسپانیش استفاده گردید. پس از استخراج DNA و بهینه سازی شرایط آزمایش، یازده آغازگر تصادفی استفاده شد که در ژنوتیپ های مربوطه چند شکلی نشان داده بودند. محاسبات آماری براساس ضریب تشابه جاکارد و گروه بندی به روش UPGMA با استفاده از نرم افزار NTSYS ver. 2.02 انجام شد. ژنوتیپ ها در نمودار حاصله در حد تشابه 94 درصد در پنج گروه مجزا جای گرفتند. ضریب کوفنتیک (Cophenetic) بین ماتریس تشابه و نمودار r=0/87 حاصل گردید. ژنوتیپ های سفید قم و یزد با ضریب تشابه 94 درصد بیشترین و ژنوتیپ های کاشان و پادوک با ضریب تشابه 30 درصد کم ترین تشابه رانشان دادند. ژنوتیپ های تگزاس ارلی گرانو و خمین دریک گروه با ضریب تشابه 80 درصد و یلو سوییت اسپانیش و یاسوج باضریب تشابه 83 درصد در گروه دیگر قرار گرفتند. لذا، این احتمال وجود دارد که اجداد اولیه ی دو ژنوتیپ تگزاس ارلی گرانو و سوئیت یلو اسپانیش متعلق به ژنوتیپ های مورد آزمون ایرانی باشند.

کلیدواژه ها:

پیاز( Allium cepa) ، تنوع ژنتیکی ، ژنوتیپ های پیاز ایرانی ، پوسیدگی ریشه و طبق ، ، RAPD