بیژن محمودی - دانشجوی دوره دکترای تخصصی، گروه ژنتیک، دانشگاه دولتی باکو
صنم منتظری قره درویشلو - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا
رامین حبیبی - دانشجوی دوره دکترای تخصصی، گروه علوم دامی، دانشگاه زابل
میر علی سید معصومی - کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی

بزهای بومی یک منبع پر اهمیت در تهیه گوشت، شیر، کود، پشم و پوست برای کشاورزان ایرانی می باشد. مطالعه تنوع ژنتیکی در جمعیت بزتالی با استفاده از سیزده نشانگر ریزماهواره انجام شد. در 45 بز نمونه برداری شده، تعداد کل آلل های مشاهده شده 85 آلل با میانگین 6/54 آلل در هر جایگاه و دامنه بین 3 آلل در ریز ماهواره OarAE133 و 9 آلل در ریزماهواره OarJMP23 و ILSTS005 برآوردگردید.. مقادیر هتروزایگوتی مشاهده شده، محتوای اطلاعات چندشکلی، شاخص شانون و هتروزیگوتی مورد انتظار به ترتیب 1/64،0/72،0/749 و 0/765 برآورد گردید که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا در این جمعیت می باشد. اکثر جایگاه های ژنی در تعادل هاردی واینبرگ نبودند. میانگین همخونی (Fis) برابر 0/021 بود و از 13 جایگاه تعداد پنج جایگاه دارای (Fis) منفی و بقیه مثبت بودند. فرضیه وجود تنگنای ژنتیکی مورد آزمون قرار گرفت که نتیجه علائم وجود تنگنای ژنتیکی برای جمعیت مذکور در سال های اخیر را تایید کرد.

تنگنای ژنتیکی، تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، بزتالی