روهام عشقی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اردبیل
جاوید اجاقی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اردبیل
مرتضی براتی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
منیره رحیمی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،

1) گلیکوزیدی - 1) و ( 4 - بتاگلوکان نوعی فیبر خوراکی محلول از دسته پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای متشکل از پیوند های ( 3است که در دیواره سلولی اندوسپرم و لایه آلورون گرامینه ها به ویژه جو به فراوانی یافت می شود. اگرچه بتاگلوکان باعث کاهشکلسترول و قند خون شده و نقش آن در جلوگیری و کنترل گروهی از سرطان ها در انسان به اثبات رسیده است، ای ن ماده درصنایع تولید مالت عاملی محدودکننده به حساب می آید. لذا هم افزایش و هم کاهش مقدار بتاگلوکان در ژنوتی پها ی جو ازF های مرتبط با محتوا ی بتاگلوک ان از یک جمعی ت 2 QTL اهداف مهم اصلاحی در ای گیاه می باشد. به منظور مکان یابیبا پوشش AFLP استفاده شد. نقشه پیوستگی 130 نشانگر ریز ماهواره و Nitran و Azhul حاصل از تلاقی دو رقم جوی7 سانتی مورگان تهیه گردید. برای محتوای بتاگلوکان براساس م ک ان ی ابی / ژنومی 1025 سانتی مورگان با متوسط فاصله 88ها توانستند بیش از 65 درصد از تغیی رات QTL 5 و 7 مکان یابی شد. این ،4 ، در کروموزوم های 1 QTL فاصله ای مرکب، پنجبر رو ی QTL مربوط به محتوای بتاگلوکان را در جمعیت مورد بررسی توجیه نمایند. در می ان مک ان ها ی یافته شده یککروموزوم 7 با اثر افزایشی قابل توجه، توانست به تنهایی بیش از 32 درصد از تغییرات این صفت را توجیه نماید. در نتیجه اینرا می توان بعنوان یک مکان ژنی بزرگ اثر و مهم در کنترل بتاگلوکان در جو محسوب کرد. نتایج حاصل از این آزمایش QTLمی تواند در برنامه های گزینش به کمک نشانگر و یا انتقال ژن، جهت تولید ارقامی با محتوای بتاگلوکان کمتر و یا بیشتر مورداستفاده قرار گیرد.

جو، گزینش به کمک نشانگر. ،QTL بتاگلوکان، مکان یابی