نازنین عبدی - گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سید عباس شجاع الساداتی - گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
اشرف السادات حاتمیان زارمی - گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

آلاینده های آلی یکی از معضلات محیط زیست اند. زیست پالایی یک روش ساده و اقتصادی برای حذف آلاینده ها از خاک میباشد. هدف از این پژوهش بررسی زیست تخریب پذیری ایزومرهای پلی کلرید بی فنیل موجود در روغن آسکارل توسط کشت مخلوط سه باکتری جداسازی شده سودوموناس آئروژینوزا (AS-56)، پانتوآ اگلومرنس (AS-22) و آلکالیجنس لوتوس (B-7) بود..برای این منظور، ابتدا از محیط کشت مایع استفاده شد.در این محیط کشت روغن آسکارل به عنوان تنها منبع کربن و سایر نمک های معدنی به مدت 12 روز توسط کشت مخلوط این سه باکتری جهت تخریب زیستی استفاده شد. تغییرات pH و دانسیته نوری در طول این فرآیند تخریب، به ترتیب بین 6/89 تا 7/34 و 0/102 تا 0/754 نوسان داشت و نتایج تخریب زیستی با روش کروماتوگرافی گازی – جرمی بررسی شد.

زیست تجزیه پذیری، پلی کلرید بی فنیل، روغن آسکارل، کشت مخلوط