مرتضی ولی اله پور - دانشجوی دکتری مدیریت-رهبری و برنامه ریزی آموزشی، بابل، ایران

تحقیق حاضر کوششی در جهت بررسی وضعیت صادرات و واردات بین المللی کشور براساس رویکرد ژئوپلیتیکی می باشد. مطابق با سوالات پژوهش به پارامترهایی نظیر سیاست های وارداتی، سیاست های صادراتی دولت، قوانین تجاری و مالی در زمینه صادرات و واردات توجه دارد. همچنین به میزان صادرات و واردات در فاصله زمانی سالهای1392-1372 و به بررسی تغییر و تحولات واردات و صادرات بین المللی بعداز سال 1382 به دلیل اهمیت موضوع توجه شده است. در قسمت اول پژوهش ، کلیات، تعاریف،و معیار های اندازه گیری تجارت به همراه مبانی نظری و ادبیات اقتصادی موضوع ارائه شده است. در قسمت دوم با توجه به مطالعات تجربی در کشورها با رویکرد منطقه گراو دسترسی به اطلاعات موجود جریان های تجاری دو جانبه تعیین گردیده است. اگر نگاهی به موقعیت جغرافیایی ایران بیافکنیم متوجه خواهیم شدکه ایران واسطه ای مابین دو منطقه مشحون ازانرژی در جهان یعنی خلیج فارس ودریای خزر است. دسترسی به آبراهه های بین المللی آن را به عنوان یکی ازقطب های بالقوه صادرات قرارداده است. بدون تردیددرکشورما که تجارت خارجی ، ابزار دستیابی به رشدبالاتراقتصادی ، اشتغال بیشتر و کمک به توسعه پایداربه شمارمی آید بهره گیری خردمندانه در راستای برنامه ریزی سازمان یافته مطابق با اقتصاد جهانی می تواند مارا در بهبودکارایی تجاری حضور فعال در عرصه تجارت برون مرزی و تقویت جمهوری اسلامی ایران در بازارهای منطقه ای به ویژه در راستای جهش در توسعه صادرات کالاهای غیر نفتی و دگرگونی رو به رشد در پرتو تحول اقتصادی کمک نمایدو نهایتامانع از شکست و آسیب پذیری تجاری در عرصه بین الملل گردد.

صادرات جهانی، سیاست های وارداتی، رویکرد ژئوپلیتیکی، پیوندهای اقتصادی، آمایش سرزمین، تجارت بین المللی