بررسی نقش گردشگری در توانمندسازی اجتماعی زنان روستاهای ادغام شده به شهر مطالعه موردی: کوی وهب. شهرستان شوش. استان خوزستان

به عقیده پژوهشگران رسیدن به اهداف توسعه پایدار روستایی بدون حضور نیمی از پیکره جامعه روستایی یعنی زنان، امری غیرممکن خواهد بود. با وجود اهمیت این موضوع، عوامل اجتماعی و فرهنگی مختلفی مانع از حضور زنان روستایی در عرصه فعالیتهای اجتماعی میگردد. ماهیت تحقیق حاضر، کاربردی و روش انجام پژوهش، توصیفی تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعهی آماری تحقیق، شامل 963 نفر از زنان ساکن در کوی شهید وهب هستند. نمونهی آماری، با استفاده از فرمول منطقی کوکران به تعداد 811 نفر، تعیین و برای انتخاب نمونه های آماری از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد. دادهها با استفاده از پرسشنامهی محقق ساخته جمعآوری گردید. تهیهی دادههای مورد نیاز این تحقیق مبتنی بر روش میدانی و جمعآوری آن از طریق پرسشنامه صورت گرفته است. تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده نیز از طریق بسته نرمافزاری Spss صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که بین توسعه گردشگری روستایی و میزان توانمندی اجتماعی زنان روستای مورد مطالعه رابطه معنیداری وجود دارد، به طوری که این رابطه در معیارهای اعتماد اجتماعی، انسجام و همبستگی اجتماعی، برونگرایی و تعلق مکانی ملموستر میباشد. تحلیل دادهها در سطوح بالاتر نیز نشان میدهد، بین سن زنان روستایی با توانمندی اجتماعی آنان رابطه معنیداری وجود دارد. همچنین رابطهی بین سطح تحصیلات زنان روستای شهید وهب با میزان توانمندی اجتماعی آنان نیز معنیدار میباشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، توانمندسازی اجتماعی ، زنان روستایی ، روستای شهید وهب