ارزیابی اثرات ساختگاهی در منطقه ی ویژه ی اقتصادی انرژی پارس عسلویه

زمین لرزه یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است، که همواره جوامع انسانی را از لحاظ مالی و جانی تهدید می کند. افزایش مقاومت زمین و سازه ها در برابر نیروی زلزله ی احتمالی، اساس پیشگیری فاجعه ی زلزله است. وقوع خسارات زلزله بستگی به قدرت، دوره تناوب و مدت زمان حرکات لرزه ای دارد. بدون شک این پارامتر ها به خود زلزله وابسته اند، اما شدیدا تحت تاثیر خصوصیات پاسخ لرزه ای خاک سطحی و سازه ها هستند. یک بخش قابل توجهی از خسارات مشاهده شده در زمین لرزه های ویرانگر در سراسر دنیا مربوط به تقویت امواج لرزه ای به علت اثرات ساختگاهی محلی است. میزان تقویت امواج لرزه ای به فاکتور هایی از قبیل، ضخامت لایه های رسوبی، میزان تراکم، و فاکتور سن زمین شناسی بستگی دارد. بنابراین نقاط ضعف می تواند با مطالعه ی مشخصات لرزه ای خاک سطحی و سازه ها بدست آید. از میان روش های تجربی، نسبت طیفی H/V ارتعاشات محیطی یکی از معمول ترین آنها می باشد، به ویژه برای مناطق شهری و صنعتی که امکان استفاده از روش های ژئوفیزیکی و جود ندارد. میکروترمور ساده ترین و ارزان ترین روش برای تشخیص خصوصیات دینامیکی خاک بدون اثرات مخرب است. این روش همچنین روش ناکامورا نیز نامیده می شود. در این مطالعه اثرات ساختگاهی منطقه ی ویژه ی اقتصادی انرژی پارس مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور داده های میکروترمورها بصورت تک ایستگاهی در 111 نقطه برداشت و براساس روش های استاندارد تفسیر گردید، و در نهایت نقشه ی فرکانس غالب و نقشه ی تقویت ساختگاه با استفاده از میکروترمور تهیه شد. به طور کلی منطقه ی مورد مطالعه از نظر تغییرات فرکانس و دامنه به سه ناحیه ی شمال غربی، ناحیه ی میانی و ناحیه ی جنوب شرق تقسیم شد. فرکانس غالب بدست آمده در منطقه از 11 5.0 هرتز تغییر می کند

کلیدواژه ها:

اثرات ساختگاه ، میکروترمور ، نسبت طیفی H/V ، عسلویه