ارزیابی شاخصهای کیفیت خاک در پوشش گیاهی طبیعی و دست کاشت مناطق خشک و نیمه خشک

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: دومین کنفرانس ملی مخاطرات محیط زیست زاگرس
  • کد COI اختصاصی: CEZ02_058
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 858
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

زینب واشقانی فراهانی

دانشجوی کارشناسی ارشد همزیستی با بیابان، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، دانشگاه تهران

افشین صادقی

دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

محمد نصرالهی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

چکیده

با ارزیابی کیفیت خاک می توان به ارتباطات خاک و گیاه دست یافت و از آنها برای مدیریت اکولوژیک استفاده نمود. شاخص های کیفیت خاک شامل خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی می باشند. در این پژوهش به برخی شاخص های فیزیکی و شیمیایی خاک پرداخته شد. بدین منظور سه گونه S.rigida, S. barbata و A.canescens انتخاب شدند. نمونه برداری از خاک به روش تصادفی سیستماتیک در طول سه ترانسکت انجام شد. به طوری که در ابتدا و انتهای هر ترانسکت و در زیر تاج پوشش گونه غالب با توجه به وسعت ریشه دوانی، از عمق 30-0 سانتی متری اقدام به حفر پروفیل شد و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک اندازه گیری شدند. نتایج آماری نشان داد که بین سه رویشگاه، از نظر مقدار سیلت، ماسه، کربن آلی، پتاسیم، آهک، pH و EC در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. به طوری که بیشترین مقدار رس (20/54 درصد)، سیلت (30/66 درصد)، 0/45 ds/m)EC)، ازت (0/06 درصد)، فسفر (13/24 درصد)، پتاسیم (14/10 درصد) و آهک (9/65 درصد) در سایت آتریپلکس، بیشترین مقدار ماسه (68/12 درصد)، وزن مخصوص ظاهری (1/51gr/cm3) و PH (8/42) در مرتع طبیعی S.rigica و بیشترین مقدار کربن (0/51 درصد) در مرتع طبیعی S.barbata بود. همچنین میزان سیلت (15/66 درصد)، 0/20ds/m)EC)، ازت 0/05 درصد)، pH (7/48)، فسفر (11/40 درصد)، پتاسیم (7/96 درصد) و آهک (6/69 درصد) در خاک S.barbata کمترین مقدار بود. در نهایت نتایج نشان داد که پوشش دست کاشت نسبت به مراتع طبیعی باعث افزایش حاصلخیزی خاک شده است.

کلیدواژه ها

کیفیت خاک، پوشش گیاهی طبیعی، پوشش گیاهی دست کاشت و مراتع اخترآباد

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.