مریم حافظ پرست مودت
مریم حشمتی مقدم

تغییر اقلیم اثراتی غیرقابل پیش بینی و پرهزینه بر منابع آبی حوضه های مختلف دارد. تغییر اقلیم ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانه ای بویزه دی اکسید کربن است. خشکسالی یکی از مخاطرات محیطی است که گاهی بلای طبیعی محسوب می شود و آن زمانی است که بارش کمتر از حد نرمال باشد. در این تحقیق تأثیر تغییرات احتمالی اقلیم، بر دما و بارش در سنندج دوره آماری (2011-2040) بر اساس دوره مشاهداتی (1961-1990) مورد بررسی قرار گرفته است. برای این امر ابتدا مقادیر بارش و دمای ماهانه از مدل HadCM3 تحت عنوان سناریو A1 برای دوره های تاریخی (1990-1961) تهیه گردید با روش عامل تغییر (chang factor) ریزمقیاس سازی انجام شد. پیش بینی ها برای مقادیر بارندگی و دما انجام شد. همچنین از نرم افزار DIC و شاخص SIPA برای پایش خشکسالی منطقه استفاده شده است. نتایج حاصله نشان از افزایش 2/7 درجه ای دما و تغییرات 1/3 درصدی بارش دوره آتی نسبت به دوره تاریخی داشته و شاخص خشکسالی نیز گویای فصول تقریباً همسان با برخی تفاوت ها را در ماه های سال می باشد.

تغییر اقلیم، ریز مقیاس سازی، روش عامل تغییر، شاخص خشکسالی،سنندج، HadCM3