ارزیابی بیشترین عمق آبشستگی در پایین دست دهانه خروجی کالورت با استفاده از مدل توسعه یافته NF-GMDH-PS

در این مطالعه از روش دسته بندی گروهی داده ها (GMDH) همراه با الگوریتم توافقی نروفازی (NF) جهتتخمین عمق آبشستگی موضعی در دهانه خروجی کالورت استفاده می شود. شبکه تلفیقی NF-GMDHتوسط الگوریتم جامعه پرندگان (PSO) توسعه داده می شود. پارامتر های موثر بر عمق آبشستگی موضعیشامل سرعت جت خروجی از دهانه کالورت، عرض دهانه کالورت، ارتفاع کالورت برای مقاطع غیر دایروی و قطردهانه کالورت در مقاطع دایروی، ارتفاع آب در پایین دست کالورت، قطر میانه ذرات رسوب و انحراف معیارذرات رسوبی پایین دست دهانه خروجی کالورت و عمق جریان آب بالادست می باشند. جهت مدلسازی عمقآبشستگی، مدل های نروفازی GMDH با استفاده از 5 متغیر مستقل بی بعد و 1 متغیر وابسته به ترتیب بهعنوان پارامترهای ورودی و پارامترهای خروجی آموزش داده می شوند. عملکرد مدل پیشنهادی NF-GMDH در مرحله آموزش مقادیر پارامتر های ضریب همبستگی (R) و جذر حداقل مربعات خطا (RMSE) را به ترتیب 0/92 و 2/39 نشان داد. همچنین ضریب همبستگی (R) و جذر حداقل مربعات خطا (RMSE) حاصل شده در مرحله ارزیابی به ترتیب 0/90 و 2/33 بدست آمدند. همچنین تاثیر متغیر هایورودی شبکه بر روی عمق آبشستگی پایین دست کالورت بررسی گردید.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، کالورت ، روش دسته بندی گروهی داده ها ، نروفازی ، الگوریتم جامع پرندگان