بررسی و ارزیابی نحوه توزیع خدمات شهری از منظر عدالت فضایی؛ نمونه موردی: شهر بومهن

علیرغم توجه به موضوع عدالت فضایی در توزیع خدمات شهری در کشورهای توسعه یافته متاسفانه مطالعات معدودی دراین زمینه در کشور صورت گرفته و اغلب مطالعات صورت گرفته نیز، بیشتر جنبه اقتصادی داشته اند. توزیع نامناسب ونابرابر خدمات در شهرها به علت جاماندن توسعه شهر از رشد آن، در حال حاضر یکی از چالش های مدیریت شهری درپاسخگویی به شهروندان است. در حالیکه بی عدالتی را نمی توان فقط محدود به سنجش نابرابریهای اقتصادی دانست،چراکه فضا یک بعد اساسی و بنیادی در جامعه انسانی است و عدالت اجتماعی در فضا جاری شده و هم عدالت و هم بیعدالتی در فضا نمایان می شود. از اینرو، تجزیه و تحلیل بر هم کنش بین فضا و اجتماع در فهم بی عدالتی هایاجتماعی و نحوه تنظیم سیاستهای برنامه ریزی برای کاهش یا حل آنها ضروری است. با بررسی میزان نابرابریها درتوزیع خدمات و شناسایی الگو فضایی بی عدالتی در سطح شهر می توان پی برد که کدام یک از خدمات در وضیعتنامناسبتری هستند و بی عدالتی بیشتر در کدام بخش و محله شهری تمرکز یافته است تا از این طریق مدیریت شهریبا عمل آگاهانه در توزیع فضایی خدمات عمومی و منافع اجتماعی، نابرابری های فضایی را کاهش داده و کیفیت زندگیرا ارتقاء و توسعه پایدار شهری را تضمین نماید. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با تاکید قرار دادن مفهوم عدالتفضایی در توزیع خدمات شهری، در پی یافتن راهکاری برای سنجش میزان بی عدالتی فضایی است تا با شناساییکمبودها و نابرابریها بین محله های شهر، مدیریت شهری را در ارائه خدمات عمومی برای کاهش بی عدالتی ها کمک کند.

کلیدواژه ها:

توزیع خدمات شهری ، عدالت فضایی ، رویکردهای عدالت فضایی ، راهکارها و پیشنهادات