سیدهادی زرقانی - دانشیار جغرافیای سیاسی. دانشگاه فردوسی مشهد
منصوره اسکندران - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی. دانشگاه آزاد مشهد

حکمرانی شهری از سه حوزه یعنی اداره سیاسی، مدیریت منابع اجتماعی و اقتصادی و تدوینسیاست های اجرایی تشکیل می شود که برای تحقق اهداف آن مدیریت شهری می بایست در سطحملی، به دنبال راهکارهای اساسی بمنظور حل مشکلات شهری باشد و در این مسیر روشهای ابداعیاداره امور شهری را با توجه به شرایط جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی تطبیق وپیاده سازی نماید.علاوه بر این، در عصر حاضر براثر تحولات اخیر در شهرها و بکارگیری ابزارارتباطی جدید، علاوه بر بهره گیری از الگوی حکمرانی خوب شهری که درآن دولت، شهروندان ونهادهای خصوصی در یک جریان افقی و فرابخشی به مشارکت می پردازند، امکان شبکه سازی وهمکاری شهرها در جهت برقراری منافع شهری به زمینه فعالیت شهری در سطح فراملی افزوده شدهاست. اینگونه نقش آفرینی سازمانها و نهادهای شهری در قالب دیپلماسی شهری، می تواند منجر بهتوسعه ابعاد حکمراویی خوب شهری در تمامی حوزه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و حلمشکلات ساختاری و کارکردی شهرها بود. دیپلماسی شهری، در کنار سایر شاخص های شهری درسطح داخلی، به عنوان ابزاری در خدمت نهادهای دولتی و سازمان های مدنی در جهت مدیریتنیازهای شهروندان در سطح فراملی مطرح می باشد. این پژوهش با شیوه توصیفی-تحلیلی تلاشدارد تا نقش و جایگاه دیپلماسی شهری را در تقویت و توسعه حکمرانی خوب شهری مورد بررسی وتجزیه تحلیل قرار دهد.

شهر، حکمروایی خوب،مدیریت شهری،دیپلماسی شهری