ساناز مالک اژدری - دانشجوی باستان شناسی دانشگاه شهرکرد

سکه یکی از مهمترین مواد فرهنگی در شناخت فرهنگ، مذهب و اقتصاد یک ملت است. ضرب سکه در ایران از زمان داریوش شروع شد و طی دوره های اشکانی و ساسانی ادامه یافت. روی سکه های ساسانی معمولاً تصویر شاه با ویژگی های شاخص هر پادشاه شامل تاج، تزئینات و... نقش شده است. پشت بیشتر سکه های ساسانی معمولاً نقش دو نگهبان دیده می شود که در بین آنها یک آتشدان قرار دارد. این نقش به اشکال مختلفی در طول این دوره بر پشت سکه ها حک شده است. در این مقاله به بررسی سیر تحولی نقش آتشدان، گونه شناختی و قیاس آن با دیگر آثار و مواد فرهنگی از جمله مهرها، نقوش برجسته و معماری به دست آمده از کاوش های باستان شناسی این دوره پرداخته خواهد شد. یکی از نتایج حاصل از این کار را می توان براساس تحولات صورت گرفته برروی شعلههای آتش این نوع آثار، پایه ها و گاهی لباس نگهبانان مشاهده کرد که می تواند بیانگر نوعی از گونه شناختی این نقش باشد

نقش آتشدان، ساسانی، سکه، هویت، ضرب