مطالعه آثار شیشهای ایران در دوران اسلامی قرون سوم تا چهارم هجری قمری

هنر و صنعت شیشهگری ایران در دوران اسلامی، بهخصوص در قرون سوم و چهارم هجری قمری، پیشرفت و تحولی خاص یافته است. براساس آثار بهدست آمده از کاوشهای باستانشناسی، میتوان گفت، در شهرهای نیشابور، ری و گرگان هنر و صنعت شیشهگری رواج داشته است. این آثار شیشهای بهلحاظ فرم، تکنیک تزیین و نقش خاصاند. سوالهای اساسی که در این پژوهش به آن پاسخ داده میشود: آثار شیشهای قرون سوم و چهارم هجری قمری دارای چه فرمها، تکینکهای تزیین و نقشهایی هستند؟ آیا در فرم، تکنیک تزیین و نقشهای آثار شیشهای قرون سوم و چهارم هجری قمری ویژگیهایی از دوران ساسانی به کار رفته است؟ هدف اصلی این پژوهش شناخت هر چه بیشتر فرم، تکنیک تزیین و نقشهایی است که در این دوران در آثار شیشهای به کار میرفته است. این تحقیق براساس شیوه مطالعات تحلیلیتوصیفی و جمعآوری اطلاعات براساس منابع کتابخانهای انجام شده است. فرم کلی آثار شیشهای از جمله جام، کاسه، تنگ و دارای تزیینات سرد و گرم با نقشهای هندسی، جانوری، نوشتاری و گیاهی هستند. این نقش- ها به شیوههای طبیعی، منرسیم شیوهگری و خیالی با تکنیک تزیینی تراش روی شیشه ایجاد شدهاند. نقشهای هندسی، گیاهی، نوشتاری به خط کوفی و جانوری در دو گروه حیوانات و پرندگان است. این نقشها دارای ویژگیهایی از دوران پیش از اسلام در زمان ساسانیان و دوران اسلامی ایران در قرون سوم و چهارم هجری قمری هستند.

کلیدواژه ها:

شیشهگری ایران ، تراش شیشه ، قرون سوم و چهارم هجری قمری ، ساسانیان