مسلم سلیمانپور - مربی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران
بهزاد قهرمانی - مربی، گروه حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران

ارزیابی سطح توسعه اقتصادی به منظور آگاهی از شرایط و وضعیت موجود اقتصادی و برنامه ریزی برای توسعه اقتصادی و رفع نابرابری ها اهمیت زیادی دارد.در این مقاله توسعه اقتصادی را از نگاه بازارگرایی و برند گرایی بررسی می کنیم که به بررسی تعامل بین گرایش به نام تجاری و گرایش به جهت گیری بازار می پردازد. گرایش به برند یک رویکرد درون نگر و هویت محور است که برند را به عنوان مرکز یک سازمان و استراتژی آن می بیند. به همین ترتیب، گرایش به بازار، یک رویکرد تصویر محور و برون نگر است. در ابتدا، بازارگرایی و برندگرایی دو گزینه استراتژیک مختلف به نظر می رسد. اگرچه ترکیب هم افزای این دو نیز ممکن است، اما آنها در نظریههای قبلی بررسی نشده اند و به عنوان بخشی از فلسفه وعمل نام تجاری شناخته نشده انداین مقاله مسیرهای معمول تکامل این گرایش را نشان می دهد و جنگ بین دو پارادایم را از طریق ایجاد یک رویکرد پویا به تحرک وا می دارد. این مطالعه راه را برای درک بهتر، عملیاتی و ارزیابی رویکردهای جایگزین به بازاریابی و تولید و در نتیجه توسعه اقتصادی هموار میکند

برند گرایی، بازار گرایی، گرایش های استراتژیک، هم افزایی