روشهای نوین جمع آوری و حفاظت آب

جمع آوری روان آب برای به حداقل رساندن تلفات و تقویت ذخایر آبی در سیستم حوزه های آب خیز مورد استفاده قرار می گیرد. در حالیکه تغییرات اقلیمی در ظرف زمان و مکان اتفاق می افتد، تصویر اقلیم جهانی در طول 2222 سال گذشته ثابت مانده است. کشورهایی که همانند برخی از مناطق ایران مواجه با کمبود آب می باشند، با توزیع نامناسب بارندگی مواجه هستند. راهکارهای نوین، روی روش هایی با کیفیت بهتر به منظور ذخیره آب و شناسایی فرصت های بیش تر در اجرای روش های جمع آوری روان آب به عنوان وسیله ای برای ذخیره آب قابل دسترس، متمرکز می باشند. با این وجود روش های جمع آوری روان آب بدون توجه به اثرات غیرمستقیم بر سیستم های هیادرولوژیکی و اکولوژیکی یایین دست، نیازمناد فهم بهتر از اثرات محیطی و هیدرولوییکی در سیستم حوزه آب خیز هستند. مسائل ایجاد شده توسط سوء مدیریت منابع آب در سیستم های مختلف امایش زمین رابابکارگیری مناسب تکنیک های بهینه مطمئن آب، حفاظت از آب، استفاده از روکش های ییشرفته آبیاری، کنترل نمک، مدیریت رواناب و کنترل سیلاب می توان حل نمود. بر اساس تحلیل تولید یتانسیل روان آب و مکان های جمع آوری روان آب، مشخص شد که 68/4 درصد از مساحت زیرحوزه کلات دارای پتانسیل تولید روان آب بالا و خیلی بالا است؛ در حالی که تحلیل تمامی فاکتورهای موثر بر چنین سیستم هایی در طبیعت، نشان داد تنها 4/8درصد ازمساحت زیرحوزه مورد مطالعه، دارای تناسب بالا و خیلی بالای مکانی برای جمع آوری روان آب می باشد. جزئیات روش ساده مکانی یذیرفته شده در این مقاله تشریح و خروجی مدل یک یارچه سازی سیستم اطلاعات جغرافیایی توسط یک سری نقشه های مناسب ارایه شده است. نتایج به دست آمده از این یژوهش نشان می دهد، ارایه توزیع مکانی صحیح از تولید روان آب، گام مهمی در توسعه سیستم های جمع آوری روان آب در هر سیستم حوزه آب خیز می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی مکانی آب ، جمع آوری روان آب ، جمع آوری آب