معصومه شفیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی
سالومه حسین شیری - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
سجاد بشرپور - استادیار گروه آموزشی روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

سابقه و هدف: یکی از عوامل خطرآفرین PTSD بعد از مواجه شدن با آسیب، اجتناب تجربی است و تفکر بر روی علل و پیامدهای منفی و زیانآور و سرکوب کردن افکار مرتبط با چنین رویدادهایی ملی تواند در شروع و تداوم علایم PTSD نقش داشته باشد. با توجه به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش سرکوبی افکار و نشخوارفکری در پیش بینی اجتناب تجربی در افراد مواجه شده با آسیب انجام گرفت. روش: این پژوهش توصیفی به روش همبستگی و پیش بینی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی افرادی بود که در نیمه اول سال 1393 به دلیل مواجهه شدن با حداقل یک رویداد آسیب زا (از جمله انفجار مین منجر به نقض عضو، فوت عزیزان، بیماری جدی، زندانی شدن همسر، اعتیاد، طلاق) تحت حمایت کمیته امداد و بنیاد شهید شهرستان گیلان غرب بودند (N=1708). از میان این جامعه آماری تعداد 100 نفر (75 زن، 25 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده و در این پژوهش شرکت کردند . برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پذیرش و عمل، نشخوارفکری و سرکوبی افکار استفاده شد . داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که اجتناب تجربی با نشخوارفکری (P<0/001: r=0/541)، و سرکوبی افکار (P<0/001 :r=0/654) ارتباط مثبت و معنی داری دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 0/483 از کل واریانس اجتناب تجربی به وسیله سرکوبیافکار و نشخوارفکری تبیین میشود. نتیجهگیری: نشخوارفکری یعنی تفکر بر روی علل و پیامدهای منفی وزیان آور و سرکوب کردن افکار مرتبط با چنین رویدادهایی ملی تواند در اجتناب تجربی از افکار و هیجانات مرتبط بارویدادهای آسیب زا نقش داشته باشد.

اجتناب تجربی، نشخوارفکری، سرکوبی افکار، مواجهه، آسیب