بیتا ابراهیمی - کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان، ایران

ادبیات همیشه در آموزش زبان از جایگاه ویژهای برخوردار بوده و می باشد. زمانی به عنوان غایت زبان آموزی و زمانیهمچون عامل زبان آموزی در کنار سایر عوامل، در خدمت آموزش زبانهای خارجی، از جمله زبان فرانسه بوده است بههمین دلیل نحوه و زمان استفاده آن در نظریه و رویکردهای مختلف زبانآموزی مانند روشهای سنتی، سمعی بصری وبالاخره روش ارتباطی، متغیر بوده است . مدت زمانی است که نظریه پردازان آموزشی، روش نویسان و اساتید فرانسوی دوبارهمتوجه اهمیت کاربرد متون ادبی، از نظر زبانشناسی، تربیتی و روانشناسی، در کلاسهای زبان و استفاده آنها از همانسطح مبتدی شدهاند. این تحول دیدگاه میتواند در چارچوب کلاسهای آموزش زبان خارجی و به ویژه فرانسه، در دانشگاههای کشور ما نیز مزیتهای چندی به دنبال داشته باشد. تحقیق آماری انجام شده در چهار دانشگاه شهیدبهشتی، تهران،علامه طباطبایی و الزهرا و حاصل نتایج کلاس آزمایشی که به منظور بررسی کاربرد و نتایج تدریس متون ادبی به نوآموزانزبان برگزار گردید، این نظریه را تایید کرد و اثبات نمود که می توان و حتی باید، زبان آموزان را هر چه زودتر با متون ادبیمناسب و موجود آشنا نمود تا بتوانند با استفاده از این منبع غنی و در کنار روش زبانآموزی خود، در مدت زمان کمتری وبه نحو عمیقتری، زبان را فراگیرند.

آموزش زبان خارجی، نوجوانان ایرانی، زبان فرانسه، موانع روانشناسی آموزش زبان