بررسی نمونه های موردی مشارکت شهروندان در توانمندسازی محلات شهری

رویکرد توانمندسازی در اواخر دهه 1980 و اوایل 1990 در کشورهای آمریکا و هلند مطرح شد و در باززنده سازی محلاتفرسوده تاریخی به منظور ارتقای کیفیت سکونت مورد استفاده قرار گرفت. از آن جا که باززنده سازی صرف کالبدی و فضایینمی تواند بدون در نظر گرفتن توانایی های ساکنین محلات تاریخی و تقویت آن ها بازدهی مثبتی داشته باشد و این قضیه درکشورهای هلند و آمریکا تجربه شده است؛ در نتیجه کشورهای فوق تصمیم به توانمندسازی ساکنین محلات تاریخی جهتافزایش کیفیت زیست محیطی گرفتند که نتیجه اش در بسیاری از شهرهای جهان رضایت بخش بوده است. امر توانمندسازیبر دیدگاه فقرزدایی و توسعه پایدار انسان محور با تکیه بر مشارکت شهروندان و شهر (مدیریت شهری) متکی است. مشارکتیکه براساس گفتگوی دو جانبه شکل می گیرد و شهروند با کسب هویت از طریق این گفت و گو به زیستگاه خود نیز هویت می بخشد.این پژوهش برآن است با استفاده از مطالعات اسنادی نمونه های موردی موفق جهان مانند بالتیمور آمریکا، بارسلونا در اسپانیا،بیرمنگام در انگلستان، فاس در مراکش و یک نمونه داخلی محله بریانک تهران که از مشارکت شهروندان استفاده کرده اند رابررسی کرده و نتایج آن ها در زمینه توانمندسازی را به صورت مقایسته ای ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، هویت ، توانمندسازی