حمید قیسوندی - دبیر آموزش و پرورش شهرستان کامیاران (دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی)

توسعه پایدار فرآیندی تصور می شود که طی آن جوامع مختلف از شرایط اولیه عقب ماندی و توسعه نیافتگی با عبور از مراحلتکاملی کم، بیش یکسان و تحمل دگرگونیهای کیفی و کمی به جوامع توسعه یافته تبدیل خواهند شد. توسعه پایدار انسانمحور است و با توجه به گستردگی مباحث و قابلیت های بسیار آن به سرعت به مهمترین مناظره کنونی و نیز یکی از مهمترینچالش های قرن بیست و یکم تبدیل شده است. عرصه نوینی است که همزمان هم سیاست و فرهنگ را مورد توجه قرار میدهد و هم بر رونق اقتصاد و تجارت و صنعت تأکید می ورزد هم از محیط زیست و همزیستی با طبیعت حمایت می کند و هماز حقوق برابر انسان ها هم به مسائل داخلی کشورها می پردازد و هم به مسائل بین المللی، زبان جدید در گستره توسعه پایداردر حال تولد است که ظرفیت ها، توانمندی ها و راهکارهای متفاوتی را عرضه می کند زبانی که از فرد در بیشترین نیازهایبشر منشأ گرفته است.عدالت اجتماعی به عنوان یکی از محورهای اساسی مفهوم کلیدی توسعه پایدار حائز اهمیت است و ازبین بردن فقر ، تبعیض و نابرابریهای اجتماعی همواره از دغدغه های مهم می باشد. این مقاله به صورت کلی به بررسی مفهومتوسعه پایدار و به صورت خاص به بررسی آن بر پایه رسیدن به اصل مهم عدالت اجتماعی می پردازد.

توسعه پایدار ، عدالت ، محیط زیست ، دولت، سازمان های غیردولتی، انعطاف پذیری، ثبات