رضوان تاکی - کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی
محیر خیاط خلقی - استادیار گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

افزایش بی رویه جمعیت در سالهای اخیر محدودیت منابع آبهای سطحی و بهره برداری بیش از اندازه از سفره آبهای زمینی باعث باعث ببار آمدن خسارات جبران ناپذیری به منابع طبیعی کشور در سالهای گذشته شده است. علاوه بر افت شدید سطح آب در آبخوانها، فعالیت های کشاورزی، صنعتی و شهری، آلاینده های مختلفی را به سفره آب زیرزمینی تحمیا می کند. در این تحقیق از GIS بصورت یک نرم افزار و سیستم رایانه ای که قادر به جمع آوری کنترل ترکیب و تجزیه اطلاعات مربوطه می باشد استفاده شده و به کمک اطلاعات فوق نقشه های آسیب پذیری کیفی سفره های آب زیرزمینی تهیه شده است. ابتدا بین روشهای معمول برآورد آسیب پذیری طبق اسشتانداردهای بین المللی روش DRASTIC به علت اینکه روش DRASTIC با شرایط منطقه مورد نظر (ابخوان دشت قزوین) و داده های موجود تطابق بیشتری داشت انتخاب شد. سپس به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS نقطه آسیبپذیری آبخوان تهیه و مقدار شاخص DRASTIC عمومی از 35 تا 108 در کل منطقه برآورد شد. با توجه به شاخص DRASTIC عمومی تقریبا 11درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری کم و در حدود 43 درصد از سطح منطقه آسیب پذیری متوسط و در حدود 37 درصد آسیب پذیری زیاد و 10درصد آسیب پذیری بسیار زیاد داشتند و با میزان افزایش نیترات در منطقه مطابقت دارد. شاخص DRASTIC عمومی نشان داد کع پتانسیل آلودگی آب زیرزمینی تقریبا کم می باشد.

سیستم اطلاعات جغرافیایی ، آسیب پذیری ، آبهای زیرزمینی ، DRASTIC ، آلودگی ، آبخوان ، قزوین