ارزیابی روشهای مختلف زمین آمار جهت بررسی تغییرات منطقه ای بارش در شمال غرب کشور و پیشنهاد بهترین مدل با استفاده از GIS

درون یابی یکی از مهمترین روشهایی است که اقلیم شناسان در مطالعات پهنه بندی از آن بهره مند میشوند. نظریهزمین آماری شاخه ای از آمار کاربردی است که نقش موثری در تجزیه و تحلیل مشاهدات زمینی ایفا می کند. ازدیدگاه زمین آمار، هر نمونه تا فاصله معینی با نمونه های اطراف خود در ارتباط است . در واقع بر طبق فرضیه هایزمین آماری، احتمال میزان تشابه بین مقادیر مربوط به نمونه های نزدیک تر بیشتر است . بنابراین انتظار می رود کهروش های زمین آماری، با در نظر گرفتن همبستگی و ساختار مکانی داده ها و قابلیت استفاده از روابط بین متغیرها ،دارای دقت برآورد بیشتری باشند. در این تحقیق روشهای مختلف درونیابی از جمله روشهای IDW (با توانهایمختلف)، (Kriging, GP(GLOBAL Polynomial Interpolation), LP (Local Polynomial Interpolation و (ordinary, simple), Cordinary, simple با متدهای Gaussian و Spherical با استفاده از نرم افزار Arc GIS ، بر دادههای میانگین بارش 30 ساله (1389-1359) از 14 ایستگاه هواشناسی واقع در منطقه شمالغرب کشور برازش داده شد . با تحلیل هایی که روی روش های درونیابی انجام گردید، این نتایج نیز نشان دادند که مدلهای Ordinary CoKriging و Ordinary Kriging بهترین الگو برای درون یابی میانگین بارش در منطقه مطالعاتی یعنی شمال غرب کشور است.

کلیدواژه ها:

درون یابی ، شمال غرب کشور ، کریجینگ ، کوکریجینگ ، GIS