معصومه سلیم پور آبکنار - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی (زراعت)، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
اسعد رخزادی - استادیار، دکترای تخصصی زراعت، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
محسن جواهری - مربی، دکترای تخصصی زراعت، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

یکی از چالش های مهم در رسیدن به پایداری در کشاورزی تنش های خشکی می باشد. در همین راستا به منظور بررسی اثرات کود نانوپتاسیم بر فیزیولوژی و رشد گلرنگ تحت تأثیر تنش خشکی، ازمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج اجرا شد. عامل اصلی (A)، تنش آبی در سه سطح شامل شاهد یا آبیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع ابیرای در مرحله پرشدن دانه، عامل فرعی (B)، رقم در دو سطح شامل فرامان و سینا و عامل فرعی فرعی (C)، شامل محلول پاشی در سه سطح شامل شاهد یا بدون محلول پاشی، محلول پاشی با اب مقطر و محلول پاشی یا کود نانوپتاسیم بود. نتایج نشان داد که محلول پاشی گیاه با کود نانوپتاسیم با توجه به اثرات مثبت آن بر بهبود صفتی همچون کلروفیل برگ می تواند مورد توجه قرار گیرد. بر اساس نتایج به دست آمده از این آزمایش نتیجه گیری می شود که وقوع تنش خشکی در مرحله گلدهی نسبت به وقوع آن در مرحله دانه بندی خسارت بیشتری بر گیاه گلرنگ وارد می کند. در صورت احتمال وقوع تنش خشکی در مرحله گلدهی، رقم سینا توصیه می گردد و در غیر این صورت رقم فرامان قابل توصیه می باشد.

صفات فیزیولوژیک، قطع ابیاری، گلرنگ، نانوکود پتاسیم