ایرج رسولان - استادیار دانشکده مهندسی دانشگاه شهید چمران اهواز
امیرالدین صدرنژاد - دانشیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران
امیرحسین ویسی نژاد - کارشناس ارشد سازه ، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان

در ترکیب سازه ها در اوایل قرن بیستم غالباً از دیوار بنایی غیر مسلح برای پر کردن داخل قابها، به منظور محافظت ساختمان از شرایط جوی،زیبایی خارجی ساختمان و تقسیم بندی فضاها جهت بر طرف نمودن نیازهای معماری، استفاده می شد. معمولاً در طراحی سازه های قابی تحت بارهای جانبی از اثر میانقاب ها روی سختی سازه صرفنظر شده و همواره فرض می شود که بااین کار یک حاشیه اطمینان اضافی را درعملکرد ساختمان تحت بارهای جانبی خواهیم داشت، در حالیکه تجربیات حاصل از زلزله های گذشته حاکی از تغییر رفتار قاب های شامل میانقاب در زلزله و آسیب پذیری این نوع سازه ها می باشد. و از آنجا که به لحاظ معماری نیاز به وجود باز شو در دیوارها می باشد، لازم است آگاهی بیشتری نسبت به رفتار اینگونه سازه ها تحت اثر بازشوها داشته باشیم. در این مقاله با مدلسازی یک قاب فولادی با میانقاب بنایی در نرم افزارالمان محدود آباکوس و مقایسه آن با نتایج آزمایشگاهی جهت صحت مدلسازی(کالیبراسیون)، به بررسی چندین مدل با نسبت های متفاوت بازشو به سطح کل دیوار و موقعیت های مختلف بازشو در سطح دیوار پرداخته شده است. آنچه مشخص شد این است که ابعاد بازشو تاثیر مستقیم بر روی مقاومت نهایی و ظرفیت باربری قاب فولادی با میانقاب بنایی دارد، به گونه ای که با افزایش این ابعاد مقاومت و باربری کاهش محسوسی می یابدوتغییر موقعیت بازشو از مرکز به طرفین باعث کاهش ظرفیت باربری سازه می گردد، این در حالیست که این تغییر اندک بوده و چندان محسوس نمی باشد.وهمچنین فاصله گرفتن بازشو از مرکز و نزدیک شدن آن به کناره های قاب سبب کاهش سختی دیوار می گردد که این امر از نمودار هیسترزیس قابل ملاحظه است

میانقاب مصالح بنایی، بازشو ،رفتارلرزه ای، اجزاء محدود، قاب فولادی