علی لشکری - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی شیراز

وجود ریزدانه غیر خمیری در خاک های درشت دانه باعث کاهش مقاومت برشی و افزایش گرایش به رفتار تراکمی و تولید فشار آب حفره ای تا رسیدن به یک مقدار آستانه می گردد. مدل های رفتاری موجود در پایه، به منظور توصیف رفتار ماسه های تمیز ارائه شده اند و شبیه سازی ماسه های لای دار تنها با کالیبره کردن مجدد آنها به ازای مقادیر مختلف ریزدانهامکانپذیر است. در این مقاله نشان داده می شود که نسبت تخلخل میان دانه ای که بر مبنای دانه های شرکت کننده در ساختار باربر خاک تعریف می شود، می تواند توصیفگر مناسبی برای بیان استحکام ساختار باربر ماسه های لای دار باشد. سپس، فرمولبندی یک مدل رفتاری با بکارگیری نسبت تخلخل میان دانه ای اصلاح شده است. نشان داده شده است که مدل می تواند رفتار نمونه های ماسه با مقادیر مختلف لای را تنها با یک مجموعه پارامتر شبیه سازی نماید.

نسبت تخلخل میان دانه ای، ماسه لای دار، پارامتر حالت میان دانه ای، نظریه خمیری