بررسی اثرات رفتار غیر خطی سازه فوقانی بر روی عملکرد سیستمهای جداساز لرزه ای

دراین مقاله به مقایسه بین پاسخ سازه جداسازی شده بادرنظر گرفتن رفتارخطی و غیرخطی سازه فوقانی پرداخته می شود تابحال مطالعات زیادی درمورد پاسخ سازه های جداسازی شده با فرض رفتارخطی انجام شده است هدف ازمطالعه حاضر این است که تنها جداگرجذب کننده انرژی نباشد و بخشی ازانرژی را سازه فوقانی نیز جذب کند به همین خاطر بااستفاده ازمدل دودرجه ازادی به نحوی که سازه فوقانی بصورت الاستیک - پلاستیک کامل بادوره تناوب 0/5ثانیه و نسبت میرایی 0/02 و سیستم جداگر بصورت الاستیک خطی بادوره تناوب و نسبت های میرائی متفاوت درنرم افزار OpenSees مدل شده اند نتایج حاصل نشان میدهد که ضعیف تر شدن سازه فوقانی موجب کم شدن یکی ازمعضلات جداگرها یعنی جابجایی نسبتا زیادی درسطح پایه میشود بنابراین با استفاده ازظرفیت سازه فوقانی علاوه براقتصادی تر شدن طراحی سازه های جداسازی شده فضای لازم برای جابجایی جداگرکاهش می یابد

کلیدواژه ها:

سیستم جداسازلرزه ای ، سازه فوقانی ، شکل پذیری طلب ، رفتارغیرخطی ، عملکرد لرزه ای